Od Melodi

Był piękny dzień. Całe stado pasło się spokojnie oprócz Błyska, który radośnie pobrykując galopował wokoło.  Ogier bardzo się ucieszył, gdy usłyszał, że Atilla jest w ciąży.

 - Młody jest wniebo wzięty. – odezwałam się do Miętusa.

- Też bym się cieszył na jego miejscu – odpowiedział ogier.

- Pamiętam jak ja miałam źrebaka z ogierem o imieniu Kary. To były czsy byliśmy piękni, młodzi, szaleni…

- Tak, ja też miałem źrebaka z klaczą. Była piękna maści cremello i wiesz była podobna do ciebie….

- Kary też był do ciebie podobny………

Nagle zorientowałam się, że to był Kary! To był on! Jednak chciałam to sprawdzić.

- Miętus…..

- Tak?

- Mogę zobaczyć co masz pod grzywą?

- Jasne.

Ogier podniósł pyskiem grzywę i ……… zobaczyłam znamię w kształcie koła. To był Kary! Kary miał takie znamię od urodzenia.

- Ty………. ty  …………. Ty jesteś Kary!

- Taaaaakkk. A ty jesteś Melodyjka?

- Tak! Tak! Nie wiesz jak się cieszę!

- To …… będziesz moją klaczą znowu?

- Oczywiście!!!!

Byłam tak uradowana, że miałam ochotę przyłączyć się do Błyska. Pocałowałam ukochanego i pogalopowałam opowiedzieć o tym Atilli.

<Atilla?>